Zwykły człowiek
William Carey był chorowitym chłopcem pochodzącym ze skromnej rodziny spod Northampton w Anglii. Jego przyszłość nie wyglądała zbyt optymistycznie, ale Bóg miał dla niego swój plan. Wbrew wszelkim przeciwnościom, William przeniósł się do Indii, gdzie dokonał niesamowitych reform społecznych i przetłumaczył Biblię na kilka indyjskich języków. Z miłości do Boga i ludzi dokonał wielu szlachetnych czynów.
Większa chwała
Cezar August został zapamiętany jako pierwszy i największy z rzymskich cesarzy. Dzięki umiejętnościom politycznym i potędze militarnej wyeliminował wrogów, rozszerzył imperium i wybudował Rzym, przekształcając wynędzniałe dzielnice w miasto marmurowych posągów i świątyń. Wielbiący cezara rzymscy obywatele odnosili się do niego jak do boskiego ojca i zbawiciela ludzkości. Gdy czterdziestoletni okres panowania Augusta dobiegł końca, jego ostatnie oficjalne słowa brzmiały: „Zastałem Rzym gliniany, a opuszczam go marmurowy”. Według jego żony natomiast, brzmiały one jednak inaczej: „Czy dobrze zagrałem tę rolę? Klaszczcie więc, gdy będę wychodził”.
Przemieniony i przemieniający
Tani i Modupe dorastali w Nigerii, a potem—w latach siedemdziesiątych zeszłego wieku—wyjechali na studia do Wielkiej Brytanii. Gdy doznali osobistej przemiany przez Bożą łaskę, nie wyobrażali sobie, że zostaną użyci do przekształcenia jednej z najbardziej potrzebujących i podzielonych społeczności w Anglii—Anfield w Liverpoolu. Dzięki doktorom Tani i Modupe Omideyi, którzy wiernie szukali Boga i służyli swojej społeczności, Bóg przywrócił nadzieję wielu ludziom. Prowadzą oni tętniący życiem kościół i przewodzą licznym projektom społecznym, które doprowadziły do przemiany niezliczonych istnień ludzkich.
Chodząc w światłości
Gdy zniknął księżyc, naszą leśną wioskę okryły ciemności. Najpierw pojawiła się błyskawica, a po niej burza z piorunami. Będąc dzieckiem bałem się, gdyż wyobrażałem sobie wszelkiego rodzaju makabryczne potwory, gotowe w każdej chwili się na mnie rzucić! Jednak przed świtem grzmoty ucichły, wstało słońce i powrócił spokój, a wraz z nim radosny śpiew ptaków. Kontrast między przerażającą ciemnością nocy a radością dnia był ogromny.
Zamknięte oczy
Wiedział, że nie powinien tego zrobić. Byłam pewna, że wiedział: miał to wypisane na twarzy! Kiedy usiadłam, aby omówić z nim jego zły postępek, mój trzyletni bratanek szybko zamknął oczy. Myślał, że jeśli nie będzie mnie widział, to ja również nie będę mogła go zobaczyć. A jeśli będzie dla mnie niewidoczny, uniknie rozmowy i konsekwencji, których się spodziewał.
Dobrze jest pytać
Mój ojciec zawsze miał dobrą orientację w terenie, czego mu zazdrościłem. Po prostu instynktownie wiedział gdzie są kierunki: północ, południe, wschód i zachód. Zupełnie, jakby się z tą zdolnością urodził. Nigdy się nie mylił, aż do pewnej pamiętnej nocy, gdy się zagubił.
Nowy Rok, nowe priorytety
Zawsze chciałem nauczyć się grać na wiolonczeli. Nigdy jednak nie zapisałem się na zajęcia, a może dokładniej, nie znalazłem na to czasu. Miałem nadzieję, że może w niebie opanuję grę na tym instrumencie. Tymczasem, podczas ziemskiej wędrówki, chciałem skupić się na wykorzystaniu mojego czasu do służby, według Bożego powołania.